Je mist de boot als je wacht op een CAO akkoord

Je mist de boot als je wacht op een CAO akkoord – Een publicatie van Merknemers

Als het aan de vakbond ligt dan kiezen we weer ‘old school’ voor een loonsverhoging. De kosten voor levensonderhoud zijn immers weer gestegen en de productiviteit stijgt al even hard mee. Werkgeversorganisaties beantwoorden deze looneis steevast met het tegenovergestelde: er moet op loonkosten bespaard worden. Met een dergelijke stellingname kun je eigenlijk alleen maar concluderen dat deze belangenverenigingen tot nu toe onder een steen hebben gelegen. De gemiddelde werknemer heeft loon immers al lang niet meer op nummer een staan. Een recent uitgevoerd onderzoek van Brunel onder 1.158 Nederlanders onderschreef dat maar weer eens; meer dan de helft van de respondenten geeft aan niet van baan te zullen wisselen omwille van meer geld.

Het wachten is dus op een CAO die mee is gegaan met haar tijd. De FNV belooft al jaren met maatwerk te komen, maar tot nu toe blijft het in de meeste CAO’s steken op een conventionele looneis van x% verhoging. De AWVN heeft er bij de vakbond op aangedrongen werk te maken van dit voornemen en daarbij goed te kijken naar hoe een bedrijfstak of bedrijf er voor staat. “Een centraal geregelde loonsverhoging is alles behalve maatwerk”, aldus de AWVN. Daarmee reageert zij op de recent gepubliceerde arbeidsvoorwaardennota van vakbond FNV.

Aanpassen = Overleven

Het is niet alleen maar kritiek die de AWVN heeft. Zij geeft aan dat er beslist vooruitgang is geboekt nu de FNV sinds het uitbreken van de coronacrisis ruimte biedt voor maatwerk in CAO’s. Dat getuigt van realiteitszin, want men neemt daarmee langzamerhand afscheid van centraal beleid van een standaardpakket voor alle CAO’s. Het mag echter van de AWVN wel iets sneller gaan.

In het CAO-overleg van de komende tijd moet het wat de werkgeversorganisatie betreft vooral gaan over de vraag hoe arbeidsvoorwaarden kunnen bijdragen aan het aanpassingsvermogen van ondernemingen. De coronacrisis heeft aangetoond hoe belangrijk aanpassingsvermogen is voor de overlevingskansen van bedrijven. Door aanpassingsvermogen en overlevingskansen van bedrijven centraal te stellen, wordt ook de baanzekerheid van werknemers vergroot, aldus de AWVN.

De AWVN publiceerde in juni een eigen, aangepaste arbeidsvoorwaardennota onder de titel Arbeidsvoorwaarden in coronacrisis. Andere tijden, andere oplossingen. Een prima document als basis van ‘het nieuwe denken’.

Toekomstbestendigheid in plaats van kostenreductie

Bottomline is dat beide organisaties feitelijk hetzelfde nastreven. De vraag die daarbij rijst is dan hoe je maatwerk kunt realiseren. Maatwerk kun je immers bereiken door de wensen per organisatie af te stemmen en deze vooral te toetsen aan de visie, strategie en doelstellingen. Vervolgens dien je deze doelstellingen te vertalen naar een aangepast arbeidsvoorwaardenpakket, waarbij flexibiliteit, ontwikkeling én autonomie de arbeidsomstandigheden dermate positief kunnen beïnvloeden dat kostenreductie niet het doel meer is, maar toekomstbestendigheid voor zowel de werknemer als werkgever.

Wordt het wachten op een CAO?

Wachten totdat de werkgeversvereniging en de bonden het met elkaar eens zijn terwijl jij met alle macht probeert het hoofd boven water te houden? Wat de CAO betreft heb je weinig keuze, maar je kunt nu al wel werk maken van een bedrijfseigen regeling. Een regeling die budgetneutraal is en bijdraagt aan een flexibel en wendbaar beleid.